Topluluğun  alt birliklerinin yapısını; bireylerin niteliği,  katılım koşulları bağlamında incelemeyi sürdürüyoruz.

 

Ustalığın lotusu; liderlik.

 

Geldiğimiz nokta, topluluk-birey ilişkisinde, bireyin yetkinleşmesi aşamasıdır. Yetkinleşen birey, topluluğun bireye yönelik duyarlığına katkısını, bu katkının bireyde kalmamasını, topluluk etkinliklerinin belirli bireylere bağlanmamasını; lider kültüne, “ben/o olmazsa olmaz/olamazlara”; blokajlı, uçurum kenarlı yollara varıyoruz.

 

 

Misyonu, davası, vizyonu  olmayan veya kaybetmiş topluluklar; bu tür yüksek/yükseltilmiş  benliklere gereksinim duyarlar. Benliğin yüksekliği, liderliğin (geçer akçe/para) turası olması kaçınılmaz olması; topluluğa kattığı kazanımların paradoksudur; aynı zamanda inişin/çıkılan yenden düşüşün hızını artırır.

 

Bu tür topluluklar; özgüvenli, dirayetli, direngen liderleri, toplumun zirvesine taşıdığında; toplum gelişime, vizyona, davaya  kavuşur. Liderliğin kazandırdığı bu öğeler; özgürlükçü zemine ve bireyin bağımsızlığından  korkmayan birlikteliklere ulaşmadığında; sürdürülemeyecektir. Paradoks  yani olumludaki olumsuzluk; olumludan beslenmedir. Doğrudan etkiler, aynı zamanda içinde, dolaylı çöküşleri besler.

 



Lider doğası gereği,  geldiği yerin, dönemin kurumsallığı ile çelişir. Çelişki, lideri besler; yaşam bişekilde/belirsizce lideri,   toplumsal savrulmanın yoğun olduğu noktada, zayıf halkada uç vermesini sağlar. Lider, yine yapısı gereği tanımazlık içerir; yerinden oynatmak, değiştirmek; toplumsal savrulmayı, doğal akışa yerleştirmek amacıyla; bulunduğu, uç verdiği yerden başlayarak; etrafını sağlamlaştırır, donatır, ekiplendirir; düzleyip değiştirmeye koyulur. El koyduğu ve temas ettiği her sorunda; konuya , noktaya  bütünün parçası hesabıyla etki eder. El değdiği, etki ettiği şeyleri kendisine dönüştürür; kendisinin kodlarını yerleştirir; emin olduğunda; yerini değiştirir ve bu toplumsal dönüştürmeyi yine toplumsal savrulmanın yoğun olduğu yerlerde; benzerlerini, taraftarlarını, en “çilelileri”  yerel  donatımlarla, donatım-lılarla sentezleyip kedisiyle eş etkiye sevk eder.

Liderin en büyük enerji kaynağı, içinde bulunduğu, doğduğu toplumsal koşullardır. Koşullar, onunun için etkisinde kullanacağı  malzemeyle dolu raflar gibidir; elini nereye atsa, kafasındaki gerçekliğe dönüştürecek ikna unsurunu bulur, kullanır; etki eder.

Etkiler, bulundukları yerde bireysel, grupsal ikna yaratırken; eşyanın doğası gereği, çevreye etkinin imaj/imge algısı  eşzamanlı olarak yayılacaktır. Aksiyonun kendini üretip sürmesi; zincirleme reaksiyon; artık, dönüşüm  karşıtların önleyemeyeceği düzeydedir.  Lideri devirmek, engellemek  için hangi plan uygulansa, geriye ya da erkene düşer; isabet olasılığı azalır. Çünkü eski yapı gevşeyip, dağılmaya başlamış; yeni/ taraf olana kaymalar artmış;  eskilik,  (eski) patenti almıştır.



Etki yaymayan lider; engellenmiş demektir; engelleme, liderin tekrar başlaması için fırsat olacağından; engelleyenlerin çürümesini geciktirir;böylece eski  doku kevgire döner. Yanı sıra oluşum, toplumsal savrulma derinleşir; dizi savrulma, belirsiz savrulmaya evrilir; toplum, ülke, “vatan” kaotikleşir.

Bu olaylar yine lidere yarar; “kaçınılmazlığın üstünde sörf coşku vericidir.”

Özer ATAÇ